மாலைப் பொழுதிலொரு மேடை மிசையே - mAlaippozhudil oru mEDai misaiyE…..

Related image

A sharing from the heart..a beautiful poem by    MahAkavi SubramaNya BhArati-
மஹாகவி சுப்பிரமணிய  பாரதி
as well, one of my most fond memory
long life...the divine love





     
     மாலைப் பொழுதிலொரு மேடை மிசையே                                                                         வானையும்கடலையும் நோக்கியிருந்தேன
    மூலைக் கடலினை அவ்வான வளையம்                                                                
    முத்தமிட்டே தழுவி முகிழ்த்தல் கண்டேன்                                                              
    நீல நெருக்கிடையில் நெஞ்சு செலுத்தி                                                                          
    நேரங் கழிவதிலும் நினைப்பின்றியே                                                                    
    சாலப் பலபல நற் பகற்கனவில்                                                                                    
    தன்னை மறந்த லயந்தன்னில் இருந்தேன்

MAlaip pozuthiloru mEDai misaiyE
vAnaiyum kaDalaiyum nOkki yirunthEn;           
Moolaik kaDalinaiyav vAna vaLaiyam
muththamiTTeE thazhuvi mukizhththal kaNDEn;
Neela nerukkidaiyil nenju seluththi
nErang kazhivathilum ninaippinRiyE;                  
SAlap palapala naR pagaRkanavil
thannai marantha layamthannil irunthEn. 

On a glorious dusk sitting on a sand mound, I was gazing at the sky and the sea. I witnessed the arc of the sky embracing and kissing the sea in the horizon. I was contemplating the vast blue expanse and forgot the time passing by. I was indulging in several pleasant reveries and lost all consciousness of my presence there.

ஆங்கப் பொழுதிலென் பின்புறத்திலே                                                                                           
ஆள் வந்துநின்றெனது கண் மறைக்கவே                                                      
பாங்கினிற் கையிரண்டும் தீண்டியறிந்தேன்                                                                  
பட்டுடை வீசு கமழ் தன்னிலறிந்தேன்                                                                
ஓங்கிவரு முவகை யூற்றி லருந்தேன்                                                                                    ஒட்டுமிரண்டுளத்தின் தட்டி லறிந்தேன்                                                               
வாங்கி விடடி கையை யேடி கண்ணம்மா!                                                                                  
மாயமெவரிடத்தில்?” என்று மொழிந்தேன்

Angap pozhuthilen pinpuRaththilE
AL vanthu ninrenathu kaN maRaikkavE           
PAnginir kaiyiraNDum thINDi yaRinthEn;
paTTuDai vIsu kamazh thannilaRinthEn;
Ongivaru muvakai yUtri larinthEn;
oTTu miraNDuLaththin thaTTi laRinthEn;                                 
“VAngi viDakaiyai yEDi KaNNammA,
mAya mevariDaththil?” enRu mozhinthEn. 

Suddenly somebody came behind me and covered my eyes. I gently touched the two hands and knew who it was from the fragrance that wafted from the silk garment she wore. I felt an extreme bliss spring within me. I felt it in the union of the two hearts. I told her “KaNNammA take your hands off, whom are you trying to deceive?”

 சிரித்த ஒலியிலவள் கைவி லக்கியே                                                                                   திருமித் தழுவி"என்ன செய்தி சொல்" என்றேன்;                                                                
நெரித்த திரைகடலில் என்ன கண்டிட்டாய்?                                                                              
நீல விசும்பினிடை என்ன கண்டிட்டாய்?                                                              திரித்தநுரையினிடை என்ன கண்டிட்டாய்?                                                                      
சின்னக் குமிழிகளில் என்னகண்டிட்டாய்?                                                                        
பிரித்துப் பிரித்துநிதம் மேகம் அளந்தே                                             
பெற்றநலங்கள் என்ன? பேசுதி" என்றாள்.

siritta oliyilavaL kaivi lakkiyE
tirumit tazhuvi "enna seydi sol" enREn;                          
"neritat tiraigaDalil enn kaNDiTTAy? 
nIla visumbiniDai enna kaNDiTTAy? 
tiritta nuraiyiniDai enna kaNDiTTAy?
sinnak kumizhigaLil enna kaNDiTTAy?                              
pirittup pirittunidam mEgam aLandE 
peTRa nalangaL enna? pEsudi" enRAL.

While she laughed I removed her hands, turned around and embracing her asked her “ tell  
me something”. “What did you see in the crushing waves of the sea? What did you see in the
vast blue sky? What did you see in the spreading foam among the waves? What did you see
in the splashing  bubbles in the water? What benefit did you derive by analyzing the clouds
in the sky?    
Tell me” she said.

நெரித்த திரைக்கடலில் நின்முகங் கண்டேன்;                                                                        
 நீல விசும்பினிடை நின்முகங் கண்டேன்;                                                                             
திரித்த நுரையினிடை நின்முகங் கண்டேன்;                                                                       
சின்னக் குமிழிகளில் நின்முகங் கண்டேன்;                                                                         
பிரித்துப் பிரித்துநிதம் மேகம் அளந்தே,                                                                
பெற்றதுன் முகமன்றிப்பிறிதொன் றில்லை;                                                                        
சிரித்த ஒலியினிலுன் கைவி லக்கியே,                                                                        
திருமித் தழுவியதில்நின்முகங் கண்டேன்".

 neritta tiraikkaDalil ninmugam kaNDEn;     
 nIla visumbiniDai ninmugam kaNDEn;                                          
 tiritta nuraiyiniDai ninmugam kaNDEn;                                  
sinnak kumizhigaLil ninmugam kaNDEn;                                                                                       
pirittup pirittunidam mEgam aLandE,                                        
peTRadun mugamanRip piRidon Rillai;                                                          
siritta oliyinilun kaivi lakkiyE,                                              
tirumit tazhuviyadil ninmugam kaNDEn".

Among the crushing waves I saw your countenance. In the vast blue sky I saw your face. In the spreading foam I saw your face. The splashing bubbles showed your face too. While analyzing the clouds, I did not see anything other than your face. As you laugh I separated your hands, turned around and embraced you as I saw your face.

Related image

Ondrai sernthe oru Pournami Nilaa


Neeyum naanum..
oru chinna aasai.
naam iruvar, antha mulu nilavae paarthu kondru
Kaigal kortu.. ondrai inainthu, Bharatiyar kavithaigal naam sernthu rasippom
oru thani perinbam.

Athu oru kanaa kaalam ...

Image result for looking at the moon together

ஆசை முகம் மறந்து போச்சே



Related image

ஆசை முகமறந்து போச்சே-இதை
ஆரிடம் சொல்வேனடி தோழி?
நேச மறக்கவில்லை நெஞ்சம்-எனில்
நினைவு முகமறக்க லாமோ?

கண்ணில் தெரியுதொரு தோற்றம்-அதில்
கண்ண னழகுமுழு தில்லை;
நண்ணு முகவடிவு காணில்-அந்த
நல்ல மலர்ச்சிரிப்பைக் காணோம்

ஓய்வு மொழிதலுமில்லாமல்-அவன்
உறவை நினைத்திருக்கும் உள்ளம்
வாயு முரைப்பதுண்டு கண்டாய்-அந்த
மாயன் புகழினையெய் போதும்.

கண்ணன் புரிந்துவிட்ட பாவம்-உயிர்க்
கண்ண னுருமறக்க லாச்சு;
பெண்க ளினத்திலிது போல-ஒரு
பேதையை முன்புகண்ட துண்டோ?

தேனை மறந்திருக்கும் வண்டும்-ஒளிச்
சிறப்பை மறந்துவிட்ட பூவும்
வானை மறந்திருக்கும் பயிரும்-இந்த
வைய முழுதுமில்லை தோழி!

கண்ணன் முகமறந்து போனால்-இந்தக் 
கண்க ளிருந்துபய னுண்டோ?
வண்ணப் படமுமில்லை கண்டாய்-இனி
வாழும் வழியென்னடி தோழி?



Related image

missing



of late, i realised i have been losing a little part of me
bit by bit

disorientated..
and i felt like i am missing something
something deep in my life..
jaded- I am..

i asked myself - what is it that is missing intensely in my life
and deep within me , a small vibe of passionate spirit flickered
and there i sensed that is the missing piece of me

well it was actually the cosmic connection which i am missing - in whole

i am missing home
the connection in being One with the Source/Light
that Divine connection...

and now i am longing for it
my heart is aching to be heading back to it
to be back on track

perhaps i am fated for something else
a different adventure
i need to keep pursuing it -no matter what
in the process of it, i could not help but to bear heartaches and the situation of being hurt..
and i learnt-that is how I grow.
 now, I have to carry on
"Keep going Mala"
this is what i have to tell  myself..
and in the process, i have learnt a great lesson that is - whatever that is beyond my capacity , i have no control/attachment to it.
thus i need to keep flowing at ease & gently..
with the Divine blessing,may it shall be..




away.




life has always been unpredictable.
yet fragile in its nature.
...where i get the mixed touch of life; both the heartwarming & heartwrenching.

and here i am
just a little broken being - living life by enjoying little things, meaningfully

broken-because i have lost my loved one,and keep losing them..
i am a loser.
and a lost being too
deep down
heartaches & tears became my friends.

i have learnt that there are certain matters that i can't do in my life..
i can't make people stay
i can't make them trust or even love me
i can't be good(enough) for them
i just can't be what they want of/from me

i have tried my best too -
sharing all the good moments
cherising fun together
precious moments
meaningful details
i have
tried
and now i surrender,feeling weak
and still believe that love will never die
i will always live in it - silently
and keep going on....

that is all i could do for now...

for your happiness.
i shall leave with no traces - and a heart full of love
and good memories too - of your gentle heart & touch

 i asked myself : why being in love - is hard?

i am just a soulful being, longing for divine love.

but there seemed to be no answer.and it is alright.
i guess it is meant to.
and i will keep telling myself  "It is okay.It is alright Mala"
to cry,let go and move on-slowly.that is the only way i could see.

i am going - far away.with no traces.
leaving.with the unconditional love.in me.
on my own.
away.

Blog Widget by LinkWithin